Επιτέλους πουλιά επιτέλους μπάσιμο,σύντομο 25-30 λεπτών,αλλά τα έζησα όλα:
τσίχλες,κοτσύφια,κάποιες κυριαρίνες(βάρεσε ο φίλος μου)κάποιες κόκκινες(βάρεσα 1 εγώ)
τουφέκισα,βάρεσα,αστόχησα σε σίγουρα(αλλοίμονο)καιιιιιιιιιιιι ρεσιτάλ απόρτ από την Πέλλα......πριν φθάσω στο σημείο που έπεφτε το πουλί εκείνη γύριζε φέρνοντας το
τουφεκιές κοντινές με πιο μακρινές 35 μέτρα,περίπου,
ελπίδα για κάτι ανάλογο η καλύτερο για τις 4 μέρες που μένουν από την άδεια

υ.σ.το αρνητικό της μέρας μια παρέα 4-5 ατόμων με λαλά και το κουφό που δεν είχα ξαναδεί-ακούσει 2 απ αυτούς που έλεγχαν την πρόσβαση αυτοκινήτων η ανθρώπων είχαν από 1 σειρήνα,αυτή την βραχνή,που βάραγαν για να κλείσει το εργαλείο......το είδα κι αυτό στα 60 μου
μην μου πείτε γιατί δεν πήρα τηλ.θηροφυλακή
με ανθρώπους ψυχικά αθεράπευτα άρρωστους μακρυά κι αλάργα
