Επιστροφη στις 15 απο αλλο ενα δεκαημερο στη Μανη δοξα το θεο κ φετος με την χειροτερη ισως ψυχολογια απο καθε αλλη φορα ομως... Η μεση μου ηταν σε εξαρση κ το αριστερο ποδι εκανε τα δικα του... Δεν μπορουσα να μην παω ωστοσο κ ετσι εφυγα με τη γυναικα αποφαισμενος να το παω συντηρητικα...
Τις πρωτες μερες δεν την παλευα να περπατησω καθολου, εβλεπα τα βουνα κ βουρκωνα, ευχομαι να μην το ζησει κανενας φιλος αυτο... Την εβγαλα αποκλειστικα καρτερακι με καρπωση απο 1 εως 3 πουλια... Στη Μανη επικρατουσε απνοια με αποτελεσμα τα τρυγονια να περνανε χωρις σταση... Καθε μερα περναγαν κ λιγα κουρασμενα εμεναν απο το βραδυ... Ο κοσμος ηταν λιγος ομως σε σχεση με αλλες χρονιες κ το καρτερισιο ενδιαφερον τελειωνε νωρις... Μονο με περπατημα μπορουσες να κανεις λιγα τρυγονακια...
Σιγα σιγα με κατι βολταρεν-μουσκοριλ αρχισε να ξεντωνω κ δειλα δειλα περπαταγα κ λιγο... Την Πεμπτη 12 του μηνα εκανε ενα περασματακι συμπαθητικο για τη Μανη κ το χαρηκα λιγο... Αν εκεινη τη μερα ειχε αερα θα γινοταν καλο παιχνιδι... ΑΠο τις 4 που ημουν καρτερι τα τρυγονια περναγαν ασταματητα απο πανω, ο ουραννος ειχε γεμισει φτερουγισματα... Η παρεα του φιλου Αλεξανδρου που ηρθε την Παρασκευη ηταν ενας ακομα λογος να ξεχασω τον πονο κ να περπατησω λιγο παραπανω... Στο περπατητο γινοταν δουλιτσα, καναμε ωραια κυνηγια κ μαλιστα ειχε κ αρκετα ορτυκακια φετος που συμπληρωναν τις πουλιαστρες μας...Γενικα για τα τρυγονια ηταν σχετικα κακη χρονια γιατι δεν βοηθησε ο καιρος, για τα ορτυκια αντιθετα ξεκινησε ιδανικα...
Φωτο δεν υπαρχουν πολλες μιας κ δεν ειχα κουραγια να κουβαλαω κ τη φωτογραφικη αλλα κανα δυο φορες το εκανα, ηρθε κ η γυναικα αλλες μια δυο φορες παρεουλα κ κατι εγινε...
Σαν να μην εφτανε ο πονος μου, κονομησα απο την αρχη κ δυο ραμματα στον αντιχειρα απο κοψιμo κ ετσι εδεσε το γλυκο...

Ωραια ηταν, ειδικα απο την Τεταρτη μεχρι την Κυριακη την χαρηκα αρκετα τη Μανη... Κ του χρονου να ειμαστε γεροι...
Επιστροφη στις 15 απο αλλο ενα δεκαημερο στη Μανη δοξα το θεο κ φετος με την χειροτερη ισως ψυχολογια απο καθε αλλη φορα ομως... Η μεση μου ηταν σε εξαρση κ το αριστερο ποδι εκανε τα δικα του... Δεν μπορουσα να μην παω ωστοσο κ ετσι εφυγα με τη γυναικα αποφαισμενος να το παω συντηρητικα...
Τις πρωτες μερες δεν την παλευα να περπατησω καθολου, εβλεπα τα βουνα κ βουρκωνα, ευχομαι να μην το ζησει κανενας φιλος αυτο... Την εβγαλα αποκλειστικα καρτερακι με καρπωση απο 1 εως 3 πουλια... Στη Μανη επικρατουσε απνοια με αποτελεσμα τα τρυγονια να περνανε χωρις σταση... Καθε μερα περναγαν κ λιγα κουρασμενα εμεναν απο το βραδυ... Ο κοσμος ηταν λιγος ομως σε σχεση με αλλες χρονιες κ το καρτερισιο ενδιαφερον τελειωνε νωρις... Μονο με περπατημα μπορουσες να κανεις λιγα τρυγονακια...
Σιγα σιγα με κατι βολταρεν-μουσκοριλ αρχισε να ξεντωνω κ δειλα δειλα περπαταγα κ λιγο... Την Πεμπτη 12 του μηνα εκανε ενα περασματακι συμπαθητικο για τη Μανη κ το χαρηκα λιγο... Αν εκεινη τη μερα ειχε αερα θα γινοταν καλο παιχνιδι... ΑΠο τις 4 που ημουν καρτερι τα τρυγονια περναγαν ασταματητα απο πανω, ο ουραννος ειχε γεμισει φτερουγισματα... Η παρεα του φιλου Αλεξανδρου που ηρθε την Παρασκευη ηταν ενας ακομα λογος να ξεχασω τον πονο κ να περπατησω λιγο παραπανω... Στο περπατητο γινοταν δουλιτσα, καναμε ωραια κυνηγια κ μαλιστα ειχε κ αρκετα ορτυκακια φετος που συμπληρωναν τις πουλιαστρες μας...Γενικα για τα τρυγονια ηταν σχετικα κακη χρονια γιατι δεν βοηθησε ο καιρος, για τα ορτυκια αντιθετα ξεκινησε ιδανικα...
Φωτο δεν υπαρχουν πολλες μιας κ δεν ειχα κουραγια να κουβαλαω κ τη φωτογραφικη αλλα κανα δυο φορες το εκανα, ηρθε κ η γυναικα αλλες μια δυο φορες παρεουλα κ κατι εγινε...
Σαν να μην εφτανε ο πονος μου, κονομησα απο την αρχη κ δυο ραμματα στον αντιχειρα απο κοψιμo κ ετσι εδεσε το γλυκο...
Ωραια ηταν, ειδικα απο την Τεταρτη μεχρι την Κυριακη την χαρηκα αρκετα τη Μανη... Κ του χρονου να ειμαστε γεροι...












